Een droge zomer deel 3

Om de mollengangen te dichten gebruikte ik een schop. De grond was ondanks alle watergiften nog steeds vrij hard en droog. Het was moeilijk en zwaar spitten. Op een gegeven moment stuitte mijn spade op wat dunne boomwortels bij een groep Dryopteris affinis. Aanvankelijk niks aan de hand, maar al snel bleek al scheppend en gravend de wortels volgend de hele varengroep omsingeld te zijn van een flinke hoeveelheid haarwortels!! Verder gelegen varengroepen hebben het zelfde euvel, Vrijwel alle varengroepen blijken in meer of mindere mate omringd door haarwortels die aangemaakt zijn uit nieuwe dunne en dikkere worteluitlopers.

De omringende bomen hebben in deze droge omstandigheden op zoek naar vocht, blijkbaar kans

gezien om een enorme hoeveelheid nieuw wortelsgestel aan te maken op zoek naar water.

En welke kant gaan boomwortels dan opgroeien? Juist! Naar de geprepareerde plantgaten met humus en mulch waar de aarde langer vochtig blijft ten gunste van de varens.

Maar nu blijkt ook ten gunste van de woudreuzen.

Het is een wijze les die de bomen mij leren. alles wat groeit is op zoek naar water, hoe naïf ben ik geweest te denken dat mijn zorg alleen ten bate zou komen van de varens.

Hier een close up, twee stukken boomwortel die laten zien hoe bomen in staat zijn massaal en in een zeer snel tempo nieuw wortelmateriaal aan te maken.

Een droge zomer deel 2

Na twee weken was er nog steeds geen regenbui gekomen, laat staan een drup gevallen..

De tuinslang werd dan ook meerdere keren uitgerold.

Op een gegeven moment bleek een vierde watergift onafwendbaar, de grond om de varens bleef onvoldoende vochtig. Toch vreemd en door wat rigoreuzer te werk te gaan, ik duwde het spuitstuk in de grond tussen de varenwortels in, bleek vrij snel dat bij diverse varenspecies het water zo snel weg liep dat er iets anders aan de hand moest zijn.
En ja hoor, tot mijn grote schrik bleken op verschillende plaatsen en bij veel varengroepen enorme gaten en gangen in de grond te zitten die bij nadere inspectie mollengangen bleken te zijn. Normaliter levert een mollengang niet al te veel problemen op. Je kunt ze beter intact laten.

Maar met deze aanhoudende droogte moest er toch maar verder ingegrepen worden.

Het zetten van een aantal mollenklemmen leek onafwendbaar.

Op naar de winkel, voor het eerst zou ik mollenklemmen gaan zetten.

Het assortiment mollendoders bleek enorm, keuze te over....vangen met klemmen, doden met elektrische schok, opblazen en uitroken met rookbommen bleken allemaal tot de mogelijkheden te behoren. Ik ging huiswaarts met een viertal klemmen en wat rookbommen. Het plaatsen van enkele mollenklemmen gaf weinig problemen.

Het vangen van één enkele mol............... ho maar, de klemmen bleven dagen op scherp staan, geen mol te bekennen in de hogere gangenlagen. Het plaatsen van klemmen had dus geen enkele zin. Zouden de rookbommen enig effect kunnen bieden? Ik zette mijn zinnen op het plaatsen van in ieder geval een aantal rookbommen om daarna zorgvuldig de gaten af te dichten zodat, volgens de bijgeleverde instructie, de rook de gangen goed in zou dringen. Voor resultaat moest tenminste 48 uur gewacht worden eer de gangen weer mochten worden geopend.

Na twee dagen heb ik voorzichtig de plaatsen waar rookbommen waren gezet weer opengemaakt. Het resultaat moet nog onvermeld blijven, ik heb geen idee, later in het jaar moet blijken of er nog mollen actief zullen zijn.
Het volgende karwei was de gangen en gaten zoveel mogelijk dichten zodat bij een vijfde watergift het water de varenwortels eindelijk ten goede kon komen.

De aankomende week zouden we een aantal dagen in de Auvergne gaan door brengen. Bij terugkomst zou ik wel weer verder zien.

Een droge zomer deel 1

Vanaf half mei is het in de Correze onafgebroken flink heet geweest, er is nauwelijks regen gevallen.
Ik was dan ook meer dan nieuwsgierig hoe de varens in het varenbos er bij zouden staan.
Na aankomst ben ik gelijk een kijkje gaan nemen. De eerste indruk was toch wel wat teleurstellend. Het tekort aan regen blijkt zijn sporen te hebben achtergelaten. Zelfs de meest sterke varens, zoals Dryopteris en Polystichum species zijn in groei en omvang achter gebleven.
Inspectie van de grond bevestigde de eerste indruk. Het bos is droog, gortdroog. De varens waren zeer hard toe aan een watergift.
Tuinslang uitgerold, liefst 60 meter, en achtereenvolgens alle varenspecies afgelopen en een flinke watergift om het wortelgestel gegeven.

Een paar dagen later heb ik nogmaals de varens in het varenbos een flinke hoeveelheid water gegeven.
De uitgedroogde plantgaten zouden zich hopelijk zo weer vol kunnen zuigen met water, voorlopig voldoende om de varens even bij te laten komen.